Tìmi til kominn ad blogga um tennan bae. Tad bùa 32.000 manns ì Puerto Iguazù og baerinn samanstendur adallega af raudri mold og... Hmmm? Jaeja Stefàn fèkk Argentíska nautasteik og var mjög hamingjusamur og èg fèkk pasta sem var bragd af og var bara frekar glöd.
En fossarnir voru geveikir Argentínumegin. Brjàladur kraftur og èg er ekki frà tvì ad vid höfum flissad nokkud mikid. Neikvaedu jònirnar sem myndast vid fossa og eiga skv. àkvednum kenningum ad gera mann gladari eiga vìst ad vera sèrstaklega àhrifamiklar vid Garganta del Diablo (tar sem myndin er tekin). Held ad tad sjàist nù bara best à myndunum hvad vid erum glöd, tràtt fyrir gìfurlega rigningu! Reyndar er rigning nokkud sem er löngu haett ad koma okkur à òvart...
Ps. Myndir komnar inn à resdagboken.se! Hallgerdarmegin.
3 comments:
Vá hvað þið eruð glöð! mér finnst eins og þið séuð eins og garðálfurinn í Amelie... alltaf á nýjum stað með bros á vör... eða ekki.
siggi
Bíddu, bíddu, bíddu, hvað er að gerast?
Stefán er orðinn loðinn um andlitið og með vígtennur að fylgjast með fullu tungli í Suður-Ameríku... og hvað er með þennan blett á lærinu á Hallgerði, hann er svona meter í þvermál! Er þetta marblettur eða beit Stefán bita af lærinu þér á meðan þú svafst???
Ég hef miklar áhyggjur af ykkur krakkar!
Annars sá ég að þið hafið fengið ykkur sama matseðil og við fengum á uppstoppaða svínaveitingastaðnum í Porto, nema bara í gangstéttarútgáfu...!
Ég var einmitt að velta því sama með blessaðann blettinn á Hallgerði? Stefán það er bannað að bíta.
Og svo eru þið alltaf drukkin, mæli bara með að þið farið ekki yfir strikið, slæmt að eyða miklum tíma, peningum og andlegu álagi vina og vandamanna og muna svo ekkert eftir ferðinni.
Annars þá vona ég að Stefán komi svona hálf loðinn í andlitinu heim en hann er alltaf að raka sig.
+Dögg
Post a Comment