Cabo Polonio (Uruguay)

Med tví ad skýra bloggid tetta er ég (Hallgerdur) ad fara á bak orda minna um ad segja engum frá tessum stad. Hann er tad frábaer. En ég efast um ad margir sem lesa tetta eigi eftir ad leggja leid sína til Uruguay hvort ed er... og teir sem nenna alla leid tangad eiga fyllilega skilid ad vita af tessum stad. Tetta er líka svona baer sem madur rekst ekkert á, heldur fréttir af frá ödrum ferdalöngum.

Húsid okkar, dooooo



Cabo Polonio er eiginlega frekar eins og eydimörk med Atlantshafi en strandbaer. Fáránlega fallegur stadur. Vid höfdum ekki hugmynd um tad, bjuggumst bara vid einhverjum skítabae af tví ad eina sem vid vissum var ad tad vaeri ekki rafmagn tar. Baeinn einkenna sandöldur sem faerast til í takt vid vindinn. Og vid tessar sandöldur stendur lítid torp. Tar mega engir bílar koma, madur verdur ad kaupa far med sérstökum safaríbílum til ad komast inn í torpid, og langflest húsin hafa hvorki rafmagn né rennandi vatn. Vid rákumst á tvö gistiheimili og hostel en flestir virdast leigja sér hús. Vid maelum med ad skoda fyrst og leigja svo, kostirnir eru mjög svo misógedslegir. Vid endudum fimm manns í húsi fyrir ca. 3 til ad fordast froska, myglu og fýlu! Mjög krúttlegt, alveg vid ströndina, med okkar eigin brunni og hengirúmi og allt. Mér fannst ég mjög húsfreyjuleg ad ná í vatn í brunninn til ad vaska upp.

Minns vid brunninn



Tad var enntá minna ad hafa fyrir stafni í tessum bae en í hinum strandbaenum. Stefán hertók hengirúmid sem hékk í skugga á stéttinni f. framan húsid okkar tar sem hann var enntá skaerbleikur. Á medan lúlludum vid hin á ströndinni, milli tess sem blautir hundar komu ad vekja okkur med blautum kossum (guacala!). Vid gerdum reyndar tad eina sem haegt var "ad gera" í Cabo en tad var ad fara upp í vitann og njóta útsýnisins úr sjálfsmordsháum turninum. Og vid bordudum líka á öllum veitingastödunum í baenum nema einum á tveimur dögum!