Allt er gott sem endar vel og vorum skutlinu fegin. En vid áttum okkur samt fjótt á tví ad tad verdur ekki vinnandi vegur ad finna eitt einasta hostel í tessum bae í nidamyrkri tar sem baejarstjórnin er greinilega ekkert ad brudla í hluti eins og ljósastaura. Endum á tví ad heilsa upp á tvaer pìur sem voru greinilega útlendingar og taer fylgja okkur á aaaadal partý-hostelid í baenum.
Punta del Diablo var allt sem Punta del Este (wannabe Miami) var ekki. Ekki ein malbikud gata og fullt af hundum, hippum og börum vid ströndina. S.s. ekkert ad gera tarna nema fara á ströndina, lesa og drekka bjór. Nema vesalings Stefáni tókst ad brenna til helvítis í tynnkunni í Punta del Este og gat eiginlega ekki verid utandyra! Svo var mjog skemmtilegt móment tegar vid spurdum um naesta hradbanka og fengum tad svar ad tad vaeru tveir í naesta bae! En ekki einn einasti í innan vid klukkutíma rútuferd!
Svo var líka tekid létt djamm og kíkt (ég, ekki Stefán) á aaaaadal barinn í baenum sem var upplýstur med einu graenu ljósi og svo var reyndar vardeldur fyrir utan. Tar hitti ég fullt af hundum og nokkra Uruguaya og laerdi uruguaeskan framburd og smá slangur. Che Guacho!
Tetta sama kvold hittum vid líka nokkra vitleysinga (Leon frá Týskalandi, Gary frá BNA og Isabel frá Belgíu) sem ákvádu ad skella sér med okkur til Cabo Polonio morguninn eftir.
No comments:
Post a Comment