Pantanal

Pantanal er risastort votlendi inni landi og eru skrád tar til heimilis ýmsar áhugaverdar og óáhugaverdar dýrategundir.
Vid vorum s.s. keyrd fra Campo Grande ad á tar sem sidasti spolurinn var farinn a litlum bát, ad vid héldum vegna tess ad ekki vaeri haegt ad keyra ad "hotelinu". Vid komumst sidar ad tvi ad tad var vel haegt ad keyra tangad, en "hotelid" var orstutt fra naestu bensinstod og supermarkadi! Tannig ad vid heldum bara ad vid vaerum uti i rassgati en vorum i raun bara komin halfa leid tangad. Og svo kom einnig i ljós ad helmingurinn af "the activities" sem voru partur af prógramminu áttu sér stad svo nálaegt "hotelinu" ad vid turftum varla ad standa upp. T.d. ad veida piranha-fiska en tad atti ser stad a tuninu fyrir framan og naetur-gongutúrinn var farinn a pallinum fyrir framan herbergin okkar. Trátt fyrir ákvedin vonbrigdi tá verdum vid ad vidurkenna ad tad er samt sem adur frekar fyndid ad hafa verid ad skoda krokodíla og veida piranha-fiska i sama vatni og vid syntum í. Tannig ad vid turfum ekki ad lesa kaflann "How to cross an piranha infested river" í Worst Case Scenario Handbook; Travel.
Og í tessu sama vatni synti med okkur capybara, eda staersta nagdýr í heimi. (http://en.wikipedia.org/wiki/Capybara). Vaegast sagt undarleg skepna. Reyndar var tetta ákvdna capybara einskonar heimalingur, en hann heldur víst ad hann sé hundur. Sem er kannski ekkert skrýtid tar sem tad var ekki einn einasti spegill á svaedinu!
En nu tegar ég hugsa til baka var i raun mjog gaman. Sáum fullt af opum, krokodilum, einhverskonar tvottabirni, tarantulu, Bamba, beltisdýr, froska, otur, risastóra páfagauka og audvitad fullt af odrum fuglum sem hinum turistunum fannst voda merkilegir :)
Svo hittum vid líka allskonar mannfólk. Rákumst á eitt stykki íslenskan sjóara í matsalnum, hann Gudmund. Og kynntumst mjog hressum ofurnõrdum fra Hollandi (reyndar var einn í raun frá Svartfjallalandi, sem minnir mig á hina frábaeru mynd Mr. Montenegro). Med tessum yndislegu náungum ásamt fólki frá svítjód og ástralíu sõtrudum vid ófá bjórana og spiludum gúrku. Svo má heldur ekki gleyma the lunar eclypse (sem eg get ekki munad hvad er a íslensku, anyone?) en eins og nõrdarnir fraeddu okkur um tá er tad tegar jõrdin fer akkúrat á milli tunglsins og sólarinnar og varpar tannig skugga á tunglid. En tad vard samt alls ekki alveg svart heldur dokkappelsínugult.
Ok, Bonito faer svo sér blogg...